Κ. Γιαννουλης: «Ο ΟΦΗ αντιπροσωπευει την λεξη οικογενεια»

Καλεσμένος στο Studio του Crete2day και την εκπομπή "Στρογγυλή Θεά" του Αντώνη Σαριδάκη, ο ποδοσφαιριστής και αρχηγός του ΟΦΗ, Κώστας Γιαννούλης.

Αναλυτικά η συνέντευξη

-Μετά από τέσσερις ισοπαλίες ήρθε η ώρα της ήττας για τον ΟΦΗ στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ.

«Ξέραμε ότι ήταν δύσκολο παιχνίδι. Κάναμε μια καλή εμφάνιση, και είχαμε πολλές ευκαιρίες για να σκοράρουμε, παρά το ότι ο ΠΑΟΚ ήταν ανώτερος. Δεχτήκαμε ένα γκολ στο πρώτο μέρος, στη συνέχεια ισορροπήσαμε, είχαμε δυο – τρεις φάσεις για να ισοφαρίσουμε όμως δεν τα καταφέραμε. Μ’ αυτές τις ομάδες είναι δύσκολο όταν δεν εκμεταλλεύεσαι τις ευκαιρίες που δημιουργείς για να ανταπεξέλθεις στη διάρκεια του αγώνα. Ο ΠΑΟΚ βρήκε το δεύτερο γκολ και το παιχνίδι έγινε πιο δύσκολο για μας. Είχαμε καλύτερη απόδοση από ότι στο ματς με την ΑΕΚ, όμως όταν δεν σκοράρεις δεν δικαιούσαι κάτι παραπάνω».

-Μπορεί το πρώτο δείγμα γραφής να είναι μικρό, όμως ο ΟΦΗ φαίνεται ότι «βγάζει» χαρακτήρα. Φάνηκε αυτό και στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ παρά την ήττα. Δείχνει να παρουσιάζει «αντισώματα» σαν ποδοσφαιρικός οργανισμός.

«Φέτος έχουμε αλλάξει πολύ. Παλεύουμε όλα τα παιχνίδια. Δεν φοβόμαστε. Πιστεύουμε στους εαυτούς μας και αυτό μας βγαίνει στο αγωνιστικό κομμάτι. Δεν έχει έρθει ακόμα η πρώτη νίκη που τη θέλουμε πάρα πολύ, αλλά είναι σημαντικό ότι η ομάδα δε θέλει να χάνει. Παλέψαμε πολύ απέναντι στον ΠΑΟΚ, και μπορούσαμε να πάρουμε την ισοπαλία. Είναι σημαντικό για την ψυχολογία μας, για το κλίμα της ομάδας, ακόμα και για τον κόσμο να μην παρατάμε κανένα αγώνα ακόμα κι όταν χάνουμε 0 – 3»

-Πόσο δύσκολο είναι να διώξετε από πάνω σας τις «στάχτες» της περυσινής αγωνιστικής περιόδου, με τις τραυματικές αγωνιστικές εμπειρίες, όταν η παραμονή είχε κριθεί στο τέλος της διαδικασίας των πλέι – άουτ;

«Είναι και εύκολο και δύσκολο μαζί. Δεν πρέπει να στεκόμαστε στο παρελθόν. Πριν δύο χρόνια είχαμε βγει στην Ευρώπη. Κάθε χρονιά είναι διαφορετική, και ξεκινάει από το μηδέν. Ποδοσφαιριστές που είμαστε ακόμα στην ομάδα έχουμε την εμπειρία να διαχειριστούμε την κατάσταση, ενώ έχει βοηθήσει και η έλευση νέων παικτών. Όλα αυτά βοηθάνε για να μην σκεφτόμαστε όσα περάσαμε πέρυσι. Δεν πρέπει να σου έρχεται στο μυαλό αυτό γιατί έτσι χάνεις την ουσία. Πρέπει να κοιτάς το παρόν και το μέλλον. Προσωπικά εγώ δεν το σκέφτομαι το παρελθόν. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας καινούργιος προπονητής, μια καινούρια ομάδα. Έχουμε στόχους. Γιατί να μένουμε στο παρελθόν; Φαίνεται ότι το ξεπερνάμε, γιατί όπως σου είπα παλεύουμε όλα τα ματς. Είναι λάθος να σκεφτόμαστε τι έγινε πέρυσι».

-Συνήθως όμως όταν προέρχεσαι από προβληματικές χρονιές, οι διαδικασίες για να ξανασταθείς στα πόδια σου είναι αργές. Πιστεύεις ότι μπαίνουν γερά θεμέλια για να μπορέσει ο ΟΦΗ να ξεφύγει από ανάλογες λαχτάρες. Να πατάει γερά και να έχει μια κατά το minimum απροβλημάτιστη περίοδο.

«Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Να έχουμε μια ήρεμη χρονιά, χωρίς σκαμπανεβάσματα. Η χρονιά 2018 – 19 ήταν η δυσκολότερη. Η περυσινή μας πείραξε πολύ, γιατί μετά από μια έξοδο στην Ευρώπη βρεθήκαμε ξανά να παλεύουμε για να παραμείνουμε στην κατηγορία. Δεν μπορέσαμε να το διαχειριστούμε γιατί είχαμε ανέβει ψηλά, και πέσαμε ξανά χαμηλά».

-Είσαι ένας ποδοσφαιριστής που έχει παίξει αγώνες που διακυβεύονται υψηλοί στόχοι, και σε αγώνες που κρίνεται η ύπαρξη στην κατηγορία. Πως είναι να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα σου σε τέτοιες περιπτώσεις που είσαι «στα κόκκινα»;

«Πρώτα από όλα χρειάζεται ψυχραιμία. Προφανώς υπάρχει άγχος, όμως προσπαθώ να σκεφτώ τα θετικά που έχω κάνει στην καριέρα μου, για να πάρω δύναμη και να ξεπεράσω το εμπόδιο που βρίσκεται μπροστά. Η πίεση γίνεται μεγαλύτερη όταν ο στόχος σου είναι η επιβίωση. Γενικά σε μια ομάδα χρειάζεται να υπάρχει επικοινωνία και να δίνει κουράγιο ο ένας στον άλλο».

Το δίδαγμα της περυσινής χρονιάς

-Ποιο πιστεύεις ότι ήταν το δίδαγμα που άφησε στον ΟΦΗ η ψυχοφθόρος περυσινή χρονιά, για να μην επαναληφθεί κάτι ανάλογο στο μέλλον;

«Το δίδαγμα είναι ότι όσο εύκολα και γρήγορα μπορείς να φτάσεις ψηλά, άλλο τόσο μπορεί να φτάσεις χαμηλά. Το πιο σημαντικό κομμάτι είναι η σταθερότητα σε όλα τα επίπεδα. Που ξεκινάει από το διοικητικό και φτάνει μέχρι το αγωνιστικό κομμάτι»

-Η «κατοχύρωση» μιας συγκεκριμένης αγωνιστικής ταυτότητας ήταν ένας από τους βασικούς στόχους του ΟΦΗ τα προηγούμενα χρόνια. Πέρυσι αυτό διαταράχτηκε. Πόσο κοντά είναι ο ΟΦΗ στην οριστική «κατοχύρωση» μιας ταυτότητας που θα παραμένει αναλλοίωτη;

«Όλοι θέλουμε να κρατάμε μια σταθερότητα σε κάθε τομέα. Ακόμα και στο ψυχολογικό κομμάτι. Δεν είναι εύκολο να το κρατήσεις. Πέρυσι είμαστε πολύ ενωμένοι. Αν δεν είχαμε αυτό το «δέσιμο» μεταξύ μας, η ομάδα δεν θα ήταν στην Σούπερ Λιγκ. Άλλη ομάδα θα είχε υποβιβαστεί»

-Τι ήταν λοιπόν αυτό που σας κράτησε;

«Όλη η ομάδα ήταν ενωμένη. Η διοίκηση ήταν κοντά μας, ο κόσμος ήταν μαζί μας. Είναι πολύ σημαντικό ακόμα και στα άσχημα αποτελέσματα να υπάρχει ηρεμία στα αποδυτήρια. Από τη διοίκηση ξεκινάει αυτό. Αν σε αυτές τέτοιες περιπτώσεις φέρνει τον πανικό μετά από 1 – 2 αρνητικά αποτελέσματα, αυτό μεταδίδεται και στους ποδοσφαιριστές. Εκεί που μπορείς να αποδώσεις 70%, πέφτεις στο 40%. Ο κόσμος μπορεί να στενοχωριόταν αλλά μας καταλάβαινε. Αυτό κράτησε την ομάδα, και μείναμε στην Σούπερ Λιγκ».

-Έκανες αναφορά για τον κόσμο. Φέτος που έχει επιστρέψει στο «Θ. Βαρδινογιάννης», πόσο σας βοηθάει;

«Λόγω Covid δεν έχουμε δει το «Γεντί Κουλέ» που έχουμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια. Ο κόσμος ακόμα φοβάται και είναι λογικό. Έχουμε πάντως τη στήριξη του. Το συγκεκριμένο γήπεδο χωρίς κόσμο δεν είναι γήπεδο για μένα. Το «Γεντί Κουλέ» είναι «κλουβί». Έχω παίξει πολλές φορές εκεί σαν αντίπαλος. Ήταν δύσκολο γιατί ο κόσμος εξαιτίας των κοντινών αποστάσεων που υπάρχουν δίνει μεγάλη ώθηση στον ΟΦΗ. Όταν είμαστε κουρασμένοι, μας εμψυχώνουν και μας δίνουν το κίνητρο για να βγάλουμε κάτι παραπάνω. Κι αυτό πέρυσι το στερηθήκαμε. Κανείς δεν είχε συνηθίσει την κατάσταση με τα άδεια γήπεδα εξαιτίας του Covid. Για μας ήταν όμως πιο δύσκολα, καθώς το γήπεδο μας ήταν σχεδόν πάντα γεμάτο. Παίζαμε αγώνες σαν να ήταν φιλικά. Μόλις επέστρεψε ο κόσμος, η ομάδα έδειξε περισσότερη μαχητικότητα. Φάνηκε αυτό φέτος από την πρώτη στιγμή. Θα συνεχιστεί αυτό και θα έχουμε πολλά θετικά αποτελέσματα στο «Γεντί Κουλέ».

-Σκιαγράφησε μου την φετινή ομάδα κατά την δική σου κρίση. Όπως παρουσιάζεται και όπως θα παρουσιαστεί στο μέλλον.

«Έχουμε πάρα πολύ καλό υλικό. Έγιναν προσθήκες, και αυτό είναι θετικό για να ανέβουμε επίπεδο, συγχρόνως όμως πρέπει η ομάδα να «δέσει». Αυτό δεν μπορεί να γίνει με πέντε φιλικά στη διάρκεια της προετοιμασίας. Δεν είναι τόσο εύκολο το πράγμα. Η φετινή ομάδα θα είναι πολύ καλύτερη από την περυσινή. Πιστεύω ότι δεν θα έχουμε τα περυσινά αποτελέσματα. Υπάρχει μια ποιότητα παικτών που δεν την έχουμε δει ακόμα, εξαιτίας των απουσιών. Είμαι πολύ αισιόδοξος και χαρούμενος που έχουμε αυτούς τους ποδοσφαιριστές. Θα κάνουμε μια καλή χρονιά. Είναι σημαντικό να βάλουμε τις βάσεις για να κάνει ο ΟΦΗ σταθερά βήματα μπροστά τα επόμενα χρόνια. Να μην είναι φωτοβολίδα».

-Μιλώντας για πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ομάδας ποια πιστεύεις ότι είναι;

«Το πλεονέκτημα είναι ότι πήρε πολλούς ποιοτικούς ποδοσφαιριστές σε κατάλληλες θέσεις που χρειάζονταν ενίσχυση, και το μειονέκτημα ότι δεν έχουν «δέσει» όλοι μεταξύ τους. Θα χρειαστεί χρόνος και υπομονή. Υπάρχουν παίκτες που μπορούν να παίξουν ανά πάσα στιγμή. Το έχει δείξει άλλωστε αυτό ο προπονητής. Κάθε εβδομάδα υπάρχουν 2 – 3 καινούριοι στην ενδεκάδα. Όλοι δείχνουν ότι μπορούν να βοηθήσουν».

«Ο στόχος πρέπει να είναι πάντα τα πλέι – οφ»

-Ποιος θεωρείς ότι πρέπει να είναι ο στόχος του ΟΦΗ την φετινή περίοδο;

«Πρέπει να κοιτάμε ψηλά. Να έχουμε κίνητρο. Πάντα ο στόχος πρέπει να είναι τα πλέι – οφ. Μπορεί να τα καταφέρεις, μπορεί και όχι. Δεν είναι εύκολο. Ο χρόνος θα δείξει. Δεν μπορούμε όμως να βάζουμε ως στόχο την παραμονή. Είναι πολύ χαμηλά για αυτήν την ομάδα».

-Από τη μέση και πάνω συνεπώς στη βαθμολογία.

«Πάντα. Κάθε χρονιά πρέπει να γίνεται αυτό. Το αντίθετο είναι λάθος νοοτροπία. Θέλουμε να παίξουμε καλό ποδόσφαιρο, και να πάμε ψηλά. Εκεί θέλω να ανήκει η ομάδα μου. Αν λέω ότι είμαι ικανοποιημένος με την 10^η θέση, δεν αξίζω να βρίσκομαι εδώ»

-Τι δεν πρέπει να ξαναγίνει, τι είναι απαγορευτικό για να μην ξεφύγει αλλά να κατακτήσει η ομάδα την πολυπόθητη σταθερότητα.

«Και πέρυσι η ομάδα ξεκίνησε καλά. Ήταν όμως ιδιαίτερη η χρονιά. Υπήρχε ο Covid, και εξαιτίας αυτού δεν κάναμε σωστή προετοιμασία. Υπήρχαν πολλοί τραυματισμοί, και έτσι μοιραία φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο. Εγώ έμεινα συνολικά 2,5 μήνες εκτός. Ο Νέιρα, ο Ντε Γκούζμαν, και τόσοι άλλοι το ίδιο όπως και ο Ναμπί ο οποίος επέστρεψε απέναντι στον ΠΑΟΚ και έβαλε ένα πολύ ωραίο γκολ, παίρνοντας ψυχολογία. 11 μήνες εκτός γηπέδου ήταν αυτοί. Ο Ναμπί είχε λείψει από την ομάδα, αλλά και γενικότερα από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Φέτος η ομάδα προετοιμάστηκε σωστά. Δόξα τω Θεώ από τραυματισμούς είμαστε Ο.Κ. Είμαστε σε καλό δρόμο. Θέλει υπομονή από όλους, και θα βρούμε το δρόμο μας. Δουλεύουμε καθημερινά με τον προπονητή μας για αυτό. Πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Η ομάδα και ο κόσμος θα είναι ικανοποιημένοι στο τέλος».

Το «δέσιμο» με την Κρήτη

-Τέταρτη αγωνιστική περίοδος με τον ΟΦΗ. Φοράς το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Μοιραίο είναι να έχει δεθεί με την ομάδα.

«Είναι τιμή μου που είμαι αρχηγός στον ΟΦΗ. Είμαι πολύ χαρούμενος στην ομάδα. Στην Κρήτη. Έχω δεθεί όντως με την ομάδα. Έχω περάσει ωραίες αλλά και δύσκολες στιγμές εδώ. Οι δεύτερες σε δένουν περισσότερο. Και με την ομάδα, και με τον κόσμο και με την πόλη. Αισθάνομαι πολύ καλά και εγώ και η οικογένεια μου. Προσπαθώ κάθε αγωνιστική είτε αγωνίζομαι, είτε όχι να βοηθάω όπως μπορώ. Ακόμα και τους νέους στα αποδυτήρια. Γενικά είμαι σε πολύ καλή φάση της καριέρας μου και το χαίρομαι».

-Υπάρχει ένα βιβλίο του Πέτερ Χάντκε: «Η αγωνία του τερματοφύλακα πριν το πέναλτι». Ας μιλήσουμε για την αγωνία του ποδοσφαιριστή πριν μπει στο παιχνίδι. Πως είναι τα πράγματα όταν περιμένεις για να μπεις στο γήπεδο;

«Από τον πάγκο είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Έχω περισσότερο άγχος εκεί παρά όταν παίζω στο γήπεδο. Μου είναι δύσκολο, γιατί δεν ελέγχω την κατάσταση. Είναι πιο εύκολο για μένα να παίζω. Είναι πολύ σημαντικοί οι παίκτες που κάθονται στον πάγκο, και μπαίνουν μετά στο γήπεδο. Μπορούν να δώσουν λύσεις και υπάρχουν αρκετοί που μπορούν να είναι περισσότερο χρήσιμοι όταν μπαίνουν αλλαγή παρά να όταν ξεκινάνε στο βασικό σχήμα. Μεγάλο παράδειγμα για αυτό ήταν ο Σόλσκιερ ως παίκτης της Γιουνάιτεντ που σε κάθε παιχνίδι έμπαινε σχεδόν πάντα σαν αλλαγή, και σχεδόν πάντα έδινε τη λύση».

Άρσεναλ…αλλά και Νόριτς

-Είσαι Γιουνάιτεντ;

«Όχι, υποστηρίζω την Άρσεναλ. Εντάξει είμαι και με την Νόριτς λόγω του αδελφού μου».

-Τι σου αρέσει περισσότερο στον ΟΦΗ. Με ποια στοιχεία της ομάδας έχεις δεθεί περισσότερο;

«Ο ΟΦΗ αντιπροσωπεύει την λέξη οικογένεια. Πολλοί παίκτες λένε ότι «είμαστε οικογένεια». Στον ΟΦΗ αυτό πραγματικά ισχύει. Από τον πρόεδρο μέχρι τον τελευταίο φίλαθλο. Αισθανόμαστε όλοι μας ένα κομμάτι. Είμαστε πάρα πολύ δεμένοι. Η διοίκηση δεν μας βλέπει μόνο σαν ποδοσφαιριστές, και εμείς δεν τους βλέπουμε μόνο σαν διοίκηση. Υπάρχει μια άλλη σχέση μεταξύ μας και αυτό δεν συνηθίζεται σε πολλές ομάδες. Το να έρχεται δηλαδή ο πρόεδρος που μένει στην Αμερική εδώ, να κάνουμε μπάρμπεκιου, και να ψήνει αυτός για τους παίκτες. Δεν το έχω ξαναζήσει σε άλλη ομάδα, και είναι πολύ τιμητικό πρώτα από όλα για αυτόν. Ο ΟΦΗ είναι πράγματι μια οικογένεια. Θέλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας, όμως  συγχρόνως περνάμε καλά. Αυτό με έχει δέσει με την ομάδα».

-Από κάθε ομάδα παίρνεις κάτι. Εσύ έχεις παίξει σε αρκετές ομάδες. Ηρακλή, Ατρόμητο, Αστέρα Τρίπολης, Ολυμπιακό. Τι είναι αυτό που σου έχει δώσει ο ΟΦΗ και δεν σου έχουν δώσει οι προηγούμενες;

«Αυτό που μου έδωσε ο ΟΦΗ ήταν την ηρεμία. Στα καλά και στα άσχημα. Να αισθάνομαι πιο άνετος, και να παίζω πιο ελεύθερα. Την ηρεμία την έχει δώσει σε όλους τους ποδοσφαιριστές και θα συνεχίσει να την δίνει. Είναι τεράστιο πράγμα αυτό, ειδικά για τους νέους, ούτως ώστε να δίνουν το 100% των δυνατοτήτων τους. Η ηρεμία είναι η λέξη κλειδί για την ομάδα του ΟΦΗ»

Ο Μίτσελ, η ηρεμία, και…μια χαμένη ευκαιρία

-Είσαι στα 34, ένας έμπειρος ποδοσφαιριστής, με πλούσιες παραστάσεις. Το ευχαριστιέσαι ακόμα, ή η «φλόγα» έχει ατονήσει;

«Πάντα το όνειρο μου ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής. Όταν το κάνεις αυτό πραγματικότητα, δεν μπορεί να σβήσει στα 34. Δεν με έχει κουράσει καθόλου το ποδόσφαιρο. Ίσα – ίσα τώρα το απολαμβάνω περισσότερο γιατί έχω ηρεμία, και περισσότερη εμπειρία για να διαχειριστώ καταστάσεις. Μικρός έχεις μεγαλύτερη πίεση και άγχος.

Μου αρέσει να πηγαίνω κάθε μέρα στην προπόνηση, γενικά μου αρέσει η καθημερινότητα του ποδοσφαιριστή. Δεν είναι μόνο ο αγώνας».

-Το γεγονός ότι δεν έπαιξες στο εξωτερικό ενώ είχες βρεθεί στην Κολωνία το 2010 σου έχει αφήσει ένα απωθημένο;

«Αυτή είναι η στεναχώρια μου. Είχα έναν τραυματισμό που με κράτησε εκτός γηπέδων για 5,5 μήνες, ενώ είχα ξεκινήσει ιδανικά στην προετοιμασία. Ήταν μια σημαδιακή χρονιά. Αν έπαιζα στην Γερμανία ίσως η καριέρα μου ήταν διαφορετική. Σίγουρα το ήθελα πάρα πολύ. Έμπαινα ανά δύο μήνες στις προπονήσεις αλλά οι πόνοι στο πόδι παρέμεναν. Έτσι δεν κατάφερα να κάνω συμμετοχή. Όταν επιστρέφεις από τέτοιο τραυματισμό, είναι δύσκολο να εγκλιματιστείς σε ένα πρωτάθλημα όπως το Γερμανικό. Έτσι αναπόφευκτα χάθηκε όλη η χρονιά, χωρίς να αγωνιστώ. Έπρεπε όμως να επιστρέψω . Την ευκαιρία αυτή μου την έδωσε ο Ατρόμητος. Ήταν μεγάλη απόφαση του Ατρομήτου γιατί ήμουν ένα παιδί 22 στα 23 που δεν είχα κάνει συμμετοχή, και προέρχονταν από εξάμηνο τραυματισμό. Με τα συγκεκριμένα δεδομένα δεν είναι εύκολο να εμπιστευτείς έναν ποδοσφαιριστή. Κατάφερα την επόμενη χρονιά να διώξω το άγχος, και να κληθώ στην Εθνική ομάδα από τον Σάντος. Το διαχειρίστηκα πολύ καλά. Πήρα βοήθεια από την οικογένεια μου και την κοπέλα μου. Είχα την κατάλληλη στήριξη. Στη συνέχεια είχα ξανά προτάσεις από το εξωτερικό, όμως επέλεξα να συνεχίσω στον Ολυμπιακό. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω ίσως να πήγαινα έξω, για να ζήσω αυτή τη διαφορά κουλτούρας».

-Έχεις συνεργαστεί και συνεργάζεσαι με καταξιωμένους προπονητές. Τι έχεις κρατήσει από τον καθένα;

«Από όλους τους προπονητές, παίζεις – δεν παίζεις πρέπει να κρατήσεις κάτι. Όλοι σου δίνουν πράγματα. Πρέπει όμως και να θέλεις να τα πάρεις. Έχω εισπράξει πολλά πράγματα. Ηρεμία, επαγγελματισμό, τρόπο προπόνησης, συμβουλές. Πράγματα που σε βελτιώνουν όχι μόνο σαν ποδοσφαιριστή, αλλά και σαν άνθρωπο. Ένας προπονητής π.χ. μου είχε πει ότι δεν τελειώνει η ζωή σου επειδή δεν έπαιξες καλά σε ένα παιχνίδι. Κρίνεσαι κάθε εβδομάδα, αλλά δεν κρίνεται το μέλλον σου σε μια εβδομάδα.  Είναι σημαντικό να το καταλάβουν οι νέοι αυτό».

-Ποιος ήταν ο προπονητής που σου το είχε πει αυτό;

«Ο Μίτσελ στον Ολυμπιακό. Το κράτησα και με βοήθησε πάρα πολύ. Με χαλάρωσε σαν ποδοσφαιριστή για να είμαι πιο άνετος στον αγωνιστικό χώρο. Μέχρι τότε ένιωθα ότι ένα ματς μπορεί να κρίνει το ποδοσφαιρικό σου μέλλον. Αυτό είναι λάθος αλλά αν δεν σου το πει κάποιος, δεν μπορεί να το νιώσεις. Δεν μπορεί να δώσεις μόνο σου συμβουλή στον εαυτό σου. Ένας προπονητής είναι και ψυχολόγος. Πρέπει να μιλάει στον καθένα διαφορετικά για να βγάλει αυτό που θέλει και μπορεί».

Μετά το Μάιο για το συμβόλαιο

-Η προοπτική να τελειώσεις την καριέρα σου στον ΟΦΗ έχει περάσει από το μυαλό σου;  

«Είναι θελκτική προοπτική σίγουρα, όμως αυτή τη στιγμή δεν το σκέφτομαι. Μόλις ξεκίνησε μια χρονιά. Το μόνο που σκέφτομαι είναι να είμαι υγιής. Να βοηθήσω την ομάδα μου, όπως μπορώ και όσο χρειαστεί. Το συμβόλαιο μου τελειώνει το καλοκαίρι. Είναι πολύ νωρίς ακόμα. Μου αρέσει πολύ εδώ, νιώθω καλά, αυτό υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου, αλλά το πρωτεύον είναι κάθε φορά το επόμενο παιχνίδι στο πρωτάθλημα»

-Η γνώμη σου για το φετινό πρωτάθλημα;

«Είναι λίγο παράξενο το πρωτάθλημα. Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ έχουν και φέτος μεγαλύτερη ποιότητα και θα ξεφύγουν. Από εκεί και πέρα στις υπόλοιπες ομάδες δεν βλέπω μεγάλες διαφορές. Ο Αστέρας Τρίπολης που ήταν στην εξάδα δεν ξεκίνησε καλά. Το ίδιο και ο Ατρόμητος που ενισχύθηκε το προηγούμενο καλοκαίρι. Δεν περίμενα να ξεκινήσουν τόσο δυνατά τα Γιάννινα. Είναι όμως πολύ νωρίς ακόμα. Το πρωτάθλημα είναι μαραθώνιος, όχι 100 μέτρα. Δεν μπορείς ακόμα να βγάλεις συμπεράσματα. Υπάρχουν ομάδες που έχουν μικρότερη ποιότητα και είναι πιο ψηλά στο βαθμολογικό πίνακα. Στο μαραθώνιο όμως δεν μπορείς να επικαλεστείς την τύχη. Τύχη μπορείς να έχεις σε ένα παιχνίδι όχι σε τριανταπέντε. Μου αρέσει πάντως η διοργάνωση όπως έχει ξεκινήσει. Θα είναι αμφίρροπη από την 3^η θέση και κάτω»

-Να περάσουμε στον Δημήτρη. Νόριτς. Πρέμιερ Λιγκ. Μεγαλεία. Πως περνάει εκεί;

«Είναι πολύ χαρούμενος. Ήθελε πάρα πολύ να κάνει το άλμα στο εξωτερικό. Πόσο μάλιστα όταν μιλάμε για το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Του δόθηκε αυτή η ευκαιρία, και νιώθει πολύ ωραία. Τον έχουν καλωσορίσει στην ομάδα, και την πόλη. Έχει μια ζωή ενός 100% επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Ζει το όνειρο του. Ελπίζω να συνεχίσει και να πάει ακόμα πιο ψηλά. Είναι ευκαιρία για αυτόν»

-Του «ρίχνεις» σε χρόνια, αλλά σου «ρίχνει» σε νίκες.

«Ναι, μια χρονιά με είχε κερδίσει σε τέσσερα διαδοχικά παιχνίδια. Στο σύνολο οι νίκες μας είναι εννέα – ένα υπέρ του Δημήτρη, οπότε καλύτερα που έφυγε για να μην μεγαλώσει περισσότερο η διαφορά. Στις γιορτές θα πάω να τον δω και θα συμπέσει μάλιστα σε αυτό το χρονικό διάστημα να παρακολουθήσω το παιχνίδι Νόριτς – Άρσεναλ. Θα είναι boxing day. Έχω ήδη κλείσει τα εισιτήρια. Έκατσε «κέντα». Θα δω τον αδερφό μου, και παράλληλα την αγαπημένη μου ομάδα. Το περιμένω πως και πως».

-Από όλα αυτά τα χρόνια της ποδοσφαιρικής σου ζωής, ποια είναι η πιο έντονη στιγμή, αυτή που σε έχει «σημαδέψει»;

«Αυτό που θυμάμαι περισσότερο, ήταν όταν ήλθε η πρόταση από την Κολωνία στον Ηρακλή. Έκλαιγα από τη χαρά μου που θα έπαιζα στο εξωτερικό. Είχε συμπέσει με την ημέρα της γιορτής μου. Ήμουν νέο παιδί, και ήθελα να αρπάξω την ευκαιρία. Το περίμενα μια ζωή. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη μου στιγμή. Και η δεύτερη όταν έκανα την πρώτη μου συμμετοχή στην Σούπερ Λιγκ. Ήταν με τη φανέλα του Ηρακλή στο Παγκρήτιο την περίοδο 2007 – 08, απέναντι στον Εργοτέλη. Είχαμε χάσει 1 – 0. Σε αυτό το ματς είχα παίξει ως κεντρικός αμυντικός, ενώ δεν ήταν αυτή η θέση μου. Και πως το έφερε η ζωή να έλθω στην Κρήτη και να παίζω κυρίως ως κεντρικός αμυντικός στον ΟΦΗ».

-Υπάρχει μυστικό που μπορεί να επικαλείται κάποιος ως ενιαία στρατηγική για να φτάσει στην επιτυχία;

«Δεν υπάρχει μυστικό. Με τη δουλειά και τη θέληση θα φτάσεις εκεί που μπορείς. Κάποια στιγμή θα ανταμειφθείς. Αν δεν έχεις στόχο, δεν υπάρχει μέλλον».

-Απευθυνόμενος στους φίλους του ΟΦΗ και γενικότερα στον φίλαθλο κόσμο τι θα ήθελες να πεις;

«Να έχουν όλοι υγεία και υπομονή γιατί είναι δύσκολοι καιροί για όλο τον κόσμο. Ελπίζω να είναι όλοι καλά και με αυτά που γίνονται στην Κρήτη με τους σεισμούς. Ο ΟΦΗ είναι παράδειγμα για όλη την Ελλάδα, με τις δράσεις που κάνει. Προσπαθεί να βοηθήσει όπως μπορεί. Για τον κόσμο του ΟΦΗ αυτό που θέλω να πω είναι να έχει υπομονή. Να πιστεύει στην ομάδα και να είναι δίπλα της. Αυτό βέβαια συμβαίνει και το ξέρω. Τους χρειαζόμαστε όλοι για να κάνουμε ένα δυνατό group, και να βρισκόμαστε στις πρώτες θέσεις. Να τους κάνουμε περήφανους και αγωνιστικά και μη αγωνιστικά. Θα έχουμε μια καλή χρονιά. Ευελπιστώ ότι θα πάνε όλα καλά».