Γ. Στειακακης: «Δεν μπορω να συνεχισω αλλο μονος μου» - Συνεντευξη εφ' ολης της υλης του Προεδρου του Εργοτελη στο Crete2day
Προειδοποιητικό "καμπανάκι" από τον Πρόεδρο του Εργοτέλη Γιώργο Στειακάκη ενόψει της Γενικής Συνέλευσης του ερχόμενου Ιουνίου.
Σε συνέντευξη του στο Crete2day, ο κ. Στειακάκης περιέγραψε το πως έχουν διοικητικά τα πράγματα στο "κιτρινόμαυρο" σωματείο, αναφερόμενος σε μια περίοδο "επανάπαυσης" παρά το "σοκ" που υπέστη ο Εργοτέλης το προηγούμενο καλοκαίρι και την πτώση του στις τοπικές κατηγορίες.
"Αν τα πράγματα δεν αλλάξουν, και δεν πλησιάσουν κοντά άνθρωποι που είναι σε θέση να βοηθήσουν, δεν μπορώ να συνεχίσω αυτό το έργο, που του χρόνου θα πρέπει να είναι πιο δαπανηρό και ουσιαστικό. Η συνέχεια δεν είναι δεδομέν" ανέφερε μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος του σωματείου.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
-Τα πράγματα είναι δυσκολότερα από όσο περιμένατε μετά την απόφαση – μονόδρομο για πτώση στην Α1 ΕΠΣΗ;
«Το φθινόπωρο βρεθήκαμε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Ήταν πρωτόγνωρο. Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες και από το σοκ δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς σήμαινε αυτό. Τίποτα όμως δεν γεννιέται αν δεν υπάρξουν ωδίνες. Αυτό το ήξερα γιατί έχω περάσει ξανά ανάλογες περιόδους που η ομάδα είχε γνωρίσει υποβιβασμούς και καταστροφές. Αυτό που ζήσαμε όμως αυτή τη φορά ήταν συγκλονιστικό. Τώρα αρχίζουν να ομαλοποιούνται τα πράγματα.
Η ομάδα ξεκίνησε να αγωνίζεται στην Α1 ΕΠΣΗ με παιδιά που υπήρχαν στους Νέους Εργοτέλη 16 και 17 ετών.
Αυτό ήταν εκ των πραγμάτων δύσκολο διότι ο Εργοτέλης σε όποια κατηγορία κι αν αγωνίζεται είναι μια ομάδα που πρέπει να πρωταγωνιστεί. Πάντα υπάρχουν προσδοκίες από τον Εργοτέλη.
Μας είχε στεναχωρήσει το γεγονός ότι δεν είχαμε το χρόνο να οργανωθούμε. Όταν αποφασίστηκε να αγωνιστούμε στην κατηγορία όλες οι ομάδες είχαν φτιάξει τα ρόστερ τους, και δεν μπορούσαμε να κάνουμε ούτε μια προσθήκη.
Θυμάστε ότι αρχικά προσπαθήσαμε να μείνουμε στη Super League 2. Ακολούθησαν όμως οι παλινωδίες του Μάγκεντ Σάμι με τον οποίο είχαμε προσπαθήσει να έρθουμε σε συμφωνία για να μεταβιβαστούν οι μετοχές. Μάλλον έπαιζε μαζί μας, προσπαθώντας να συμφωνήσουμε και μετά να πληρώσουμε εμείς όλα τα χρέη. Διακόψαμε τις συνομιλίες.
Στη συνέχεια κάναμε μια προσπάθεια για να αγωνιστούμε στη Γ’ Εθνική, χωρίς όμως αντίκρισμα.
Τώρα η επανεκκίνηση έχει νόημα, για να μπει το σωματείο σε μια σωστή οργανωτική βάση.
Να στηριχτεί στα παιδιά που έχουν ανατραφεί και διαπαιδαγωγηθεί στο «Μαρτινένγκο». Τις χρονιές που θα ακολουθήσουν θέλουμε η ομάδα να αποτελείται στη βάση της από παιδιά που δημιουργήθηκαν στον Εργοτέλη.
Θέλουμε να προχωράμε, έχοντας το Εργοτελίτικο «στίγμα» και με την φιλοσοφία του σωματείου.
Το καλοκαίρι θα μας δοθεί η ευκαιρία να φτιαχτεί μια ομάδα που θα βρεθεί σε μεγαλύτερες κατηγορίες, αλλά ταυτόχρονα θα πατάει γερά στα πόδια της, και με παιδιά που δεν θα είναι μισθοφόροι.
Από το σωματείο έχουν περάσει πολλοί ποδοσφαιριστές ικανοί για να αγωνιστούν στην Γ’ και στη Β’ Εθνική. Για διάφορους λόγους δεν έμειναν γιατί υπήρχε διαφορετική φιλοσοφία από την προηγούμενη και τις προηγούμενες ΠΑΕ.
Αυτό που μπορεί να σώσει και θα σώσει τον Εργοτέλη είναι να μην χάνεται ούτε ένα από τα δικά του παιδιά.
Παιδιά που αυτή τη στιγμή αγωνίζονται σε ομάδες του Ηρακλείου, της Κρήτης αλλά και της Ελλάδας.
Αυτό θα είναι πραγματικό επίτευγμα.
Το να έχεις μια ομάδα σε μια κατηγορία που χρηματοδοτείται από έναν πρόεδρο και την επομένη εξαφανίζεται είναι εύκολο.
Ο Εργοτέλης όμως, δεν είναι τέτοιο σωματείο. Έχει βάσεις, ιστορία, και πρέπει να έχει και μέλλον. Για αυτό χρειάζεται να μπει σε διαφορετική αντίληψη. Δεν μας εκφράζει και δεν μπορούμε να υπηρετήσουμε μια φιλοσοφία του τύπου φτάνω σε μια κατηγορία, βρίσκω 25 ποδοσφαιριστές από οπουδήποτε, και λέω ότι «είμαστε Εργοτέλης».
Στην παρούσα φάση δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά να αξιοποιήσουμε τα πολλά ταλέντα που υπάρχουν.
Ταλέντα που φαίνεται ότι σε δύο – τρία χρόνια θα βγάζουν μάτια. Αυτό πρέπει να κάνουμε και αυτό θα κάνουμε»
-Μετά το αρχικό «πάγωμα» που υπήρχε, ο κόσμος φαίνεται να κατανοεί την σκοπιμότητα της κίνησης που έγινε;
«Είναι δύσκολο. Αντιλαμβάνομαι τις διαφορετικές αξιολογήσεις που μπορεί να κάνει ο καθένας.
Δεν είμαι όμως στον Εργοτέλη για να κάνω δημοσκοπήσεις και να πράττω αυτό που είναι περισσότερο αρεστό. Ούτε οι εισηγήσεις του Δ.Σ. και οι αποφάσεις είναι προς μια τέτοια κατεύθυνση.
Αντιλαμβάνομαι τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου ότι για να γίνει ο Εργοτέλης βιώσιμος δεν μπορεί να γίνει με κανέναν άλλο τρόπο παρά με αυτόν που σας περιέγραψα.
Το σοκ που ζήσαμε δημιούργησε συζητήσεις.
Μια από αυτές είναι ότι όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι. Ότι θα μπορούσε αυτό που έγινε στην ΠΑΕ να είχε αποφευχθεί αν ο Ερασιτέχνης είχε συμπεριφερθεί διαφορετικά και είχε υπό έλεγχο τον Μάγκεντ Σάμι για να μη φτάσει σε απαγορευτικό σημείο χρεών και φύγει.
Βέβαια και η Πολιτεία του έδωσε το «έναυσμα» με το να μην δώσει τα χρήματα που είχε υποσχεθεί»
-Δεν είχε άδικο σε όλα ο Σάμι
«Ενδεχόμενως ναι. Τα ίδια παράπονα είχαν όλες οι ομάδες. Βλέπετε τι κατάσταση επικρατεί στην Super League 2. Η Πολιτεία δεν μπορεί να μεταχειρίζεται με αυτόν τον τρόπο μια κατηγορία που δεν έχει έσοδα.
Κάποιοι λένε ότι αφήσαμε τον Σάμι να δημιουργήσει χρέη γιατί δεν τον ελέγχαμε.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως θα μπορούσε να ελεγχθεί μια ξένη Α.Ε.
Ούτε γνωρίζω σε περίπτωση που τον πιέζαμε περισσότερο αν αυτό τον ωθούσε να φύγει νωρίτερα.
Πώς θα μπορούσαμε να προβλέψουμε ότι δεν θα δοθούν τα οφειλόμενα χρήματα από την Πολιτεία προς τις ΠΑΕ της Super League 2.
Είναι ξεκάθαρες οι αντιλήψεις μου για το ποιος είναι ο Εργοτέλης και που μπορεί να φτάσει.
Εξ’ αρχής έλεγα ότι ο Εργοτέλης πρέπει να φτάνει εκεί που μπορεί, αξιοποιώντας το έμψυχο του δυναμικό.
Δεν πρέπει να κάνεις περισσότερα πράγματα από αυτά που μπορείς, διαφορετικά αυτό θα γυρίσει μπούμερανγκ εναντίον σου.
Αυτό όμως έχει ήδη γίνει 2 – 3 φορές.
Αν είσαι στην Α’ Εθνική κατηγορία πρέπει να έχεις δυναμική. Πλούτο, φιλάθλους ή χορηγίες.
Ο Εργοτέλης δεν έχει αυτή την «προίκα».
Δεν ευτύχησε να έχει οικονομική άνεση, παρά μόνο μια φορά με τον Απόστολο Παπουτσάκη. Δεν έχει χιλιάδες εισιτήρια, και δεν είναι το σωματείο που θα προσελκύσει τεράστιους χορηγούς ή μεγάλο επενδυτή. Άλλωστε δεν ξέρω και αν φτιάχτηκε εξ’ αρχής για αυτό το λόγο.
Αν έχεις επίγνωση αυτής της κατάστασης αξιοποιείς αυτό που έχεις, και εστιάζεις στην παραγωγική διαδικασία των τμημάτων Υποδομής»
-Είναι σημαντικό να μην κλονιστεί η παραγωγική διαδικασία.
«Δεν έχει κλονιστεί. Οι Ακαδημίες, δηλαδή τα παιδιά από 6 μέχρι 16 – 17 ετών δεν είχαν διαρροές. Ο αριθμός των παιδιών που βρίσκονται στα Τμήματα Υποδομής μας, όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά αυξήθηκε. Φέτος τα παιδιά είναι περισσότερα.
Το πρόβλημα δημιουργήθηκε μόνο στην μεγάλη ομάδα, και ευτυχώς δεν επηρέασε τα τμήματα Υποδομής.
Είναι σημαντικό να σε εμπιστεύονται τόσο τα παιδιά όσο και οι γονείς. Αυτό που χρειάζεται είναι μια σωστή οργανωτική στάση ώστε και η μεγάλη ομάδα να δώσει τη δυνατότητα στο παιδί που ψάχνει την τύχη του σε μεγαλύτερη κατηγορία να μην φύγει από τον Εργοτέλη»
-Από την παρουσία του κόσμου στις εκδηλώσεις της ομάδας είστε ικανοποιημένος;
«Δεν θέλει πολλά ο κόσμος για να «πάρει μπροστά» ψυχολογικά και συναισθηματικά.
Στο «Μαρτινένγκο» έρχεται πιο εύκολα. Σε ορισμένα παιχνίδια είχε περισσότερο κόσμο από ότι στο Παγκρήτιο.
Το καλοκαίρι η οργάνωση δεν θα μπει σε μια βάση ανάγκης. Ο σχεδιασμός θα έχει στόχο. Με βάση τα νέα παιδιά θα γίνουν προσθήκες στο ρόστερ από εμπειρότερους ποδοσφαιριστές που θα είναι γέννημα θρέμμα του Εργοτέλη, και θα μπορούν να στηρίξουν την ομάδα.
Στόχος μας είναι να επανέλθουν αυτά τα παιδιά στη βάση μας, και να φτιαχτεί ένα σύνολο που θα πρωταγωνιστήσει στην Α1 ΕΠΣΗ.
Ένας Εργοτέλης με όλη τη σημασία της λέξης»
-Στόχος θα είναι άνοδος;
«Στόχος θα είναι η άνοδος από την Α1 ΕΠΣΗ, αλλά θα παράλληλα θα αρχίσει να οικοδομείται ένα σύνολο με στόχο τα παιδιά να μπορούν να στηρίξουν και μια άνοδο στη Γ’ Εθνική. Να υπάρχει προοπτική. Δεν θα βάλουμε όριο, για να φτιάξουμε μια ομάδα που απλώς θα πάρει το τοπικό πρωτάθλημα, αλλά θα είναι σε θέση να μπορεί να συνεχίσει, και να αποτελείται από μονάδες που θα την οδηγήσουν για τα επόμενα χρόνια.
Αυτό είναι το σχέδιο που θα κάνουμε, ενώ συνεχώς θα προστίθενται παίκτες οι οποίοι, θα εξελίσσονται από τα τμήματα Υποδομής.
Τα αγωνιστικά βέβαια εξαρτώνται από τα διοικητικά. Για να μπορέσει να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρχει ενδυνάμωση του Εργοτέλη και σε διοικητικό επίπεδο.
Δεν ξέρω αν το λέω στη σωστή στιγμή, αλλά το καλοκαίρι έχουμε εκλογές. Συμπληρώνεται άλλη μια τριετία που το συμβούλιο αυτό είναι στη διοίκηση. Είμαστε έξι χρόνια, ενώ είχε προηγηθεί ένας ακόμα χρόνος που ήμασταν Διοικούσα Επιτροπή. Θα συμπληρώσω εφταετία το ερχόμενο καλοκαίρι. Είναι αρκετός ο χρόνος, η κούραση και τα προβλήματα.
Έχω πει ότι το μεγαλύτερο κατόρθωμα που μπορεί να κάνω στον Εργοτέλη είναι να δημιουργήσω μια κατάσταση για την επόμενη μέρα. Να φύγω και να είμαι σίγουρος ότι η επόμενη μέρα θα είναι καλή»
-Μπορεί να μην είστε υποψήφιος στη Γενική Συνέλευση το ερχόμενο καλοκαίρι;
«Δεν είμαι μόνιμος, ούτε ισόβιος πρόεδρος. Κάποια στιγμή θα πρέπει και εγώ να ολοκληρώσω την πορεία μου. Δεν θέλω να προδιαγράψω τίποτα, όμως θα πρέπει να υπάρχει ενίσχυση. Το βάρος το σηκώνουμε χρόνια.
Είχα πει πρόσφατα σε έναν φίλο μου, ότι είναι πιο εύκολο να διοικείς μια πολυεθνική εταιρεία παρά τον Εργοτέλη με τόσα τμήματα και τόσα ζητήματα που πρέπει να διευθετούνται καθημερινά.
Γίνεται δουλειά σε όλα τα επίπεδα και παντού. Δεν είναι εύκολο για κάποιον να διοικεί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Θα πρέπει να καταλάβουν κάποιοι που έχουν επαναπαυθεί, και αυτό το λέω με ευθύτητα χωρίς να θέλω να κινδυνολογήσω ότι δεν μπορώ εγώ, και δύο τρεις ακόμα, να χρηματοδοτούμε και να «τρέχουμε» τον Εργοτέλη για πάντα.
Χρειαζόμαστε βοήθεια. Δεν γίνεται να υπάρχει μόνο κριτική, και ο σχολιασμός. Υπάρχουν ζητήματα. Όποιος πράγματι αγαπάει τον Εργοτέλη θα πρέπει να έρθει πιο κοντά. Και όποιος θέλει να κάνει κάτι καλύτερο από αυτό που ήδη γίνεται «ιδού η Ρόδος».
-Αυτό είναι «καμπανάκι» κινδύνου ή έχετε λάβει αποφάσεις;
«Η μεγαλύτερη παρακαταθήκη που μπορεί να αφήσει ένας παράγοντας είναι να δημιουργήσει τη διάδοχη κατάσταση. Είναι δύσκολες οι εποχές που περνάμε, όμως η στήριξη που είχε η διοίκηση αυτή από υλικής απόψεως, δεν είναι αυτή που θα έπρεπε να είναι αν θέλουμε βέβαια να έχουμε μέλλον. Αυτό που έχω να πω ευθαρσώς είναι ότι αν τα πράγματα δεν αλλάξουν, και δεν πλησιάσουν κοντά άνθρωποι που είναι σε θέση να βοηθήσουν, δεν μπορώ να συνεχίσω αυτό το έργο που του χρόνου θα πρέπει να είναι πιο δαπανηρό και ουσιαστικό.
Θα θέσω τα θέματα ξεκάθαρα.
Οι εκλογές είναι ανοιχτές για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται, και θα πρέπει να αρχίσει να το σκέφτεται από τώρα. Κανείς δεν είναι ισόβιος, και όπως έχω πει, ότι περνάει το χέρι μου σε κάθε περίοδο το κάνω.
Δεν έχω την τάση να φύγω όπως – όπως, όμως δεν μπορώ να κάνω πράγματα που δεν γίνεται να εκπληρωθούν στο μέλλον.
Μια χρονιά με πρωταγωνιστικούς ρόλους όπως η επόμενη, σε συνδυασμό με την συντήρηση των ομάδων υποδομής, και του προσωπικού, συνεπάγεται μεγάλα έξοδα.
Οι άνθρωποι που αγαπάνε τον Εργοτέλη και μπορούν να βοηθήσουν, καλό θα είναι να ενεργοποιηθούν γιατί θα βρεθούμε σε πολύ δύσκολη κατάσταση το καλοκαίρι αν δεν αλλάξει κάτι»
-Μας περιγράφετε μια κατάσταση αδιεξόδου;
«Περιγράφω μια κατάσταση εγκαίρως, για να μην θεωρείται ότι θα συνεχίσω την επόμενη μέρα χωρίς να υπάρξουν αλλαγές στο διοικητικό σκηνικό.
Νομίζω ότι θα ενεργοποιηθεί το ενδιαφέρον κάποιων ανθρώπων.
Και πρόσφατα είχα μια συζήτηση για την δημιουργία μιας επιτροπής που θα οδηγήσει την ομάδα στον πρωταθλητισμό. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω μόνος μου, ούτε με τους ανθρώπους που μέχρι τώρα έχουμε τραβήξει το κουπί.
Κάνω έκκληση σε ανθρώπους που μπορούν να βοηθήσουν. Πρέπει να οργανωθούμε για να μπορέσουμε να το «τρέξουμε». Πολλοί μου έθεσαν να την προϋπόθεση να παραμείνω στην προεδρία, το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Εγώ ούτως ή άλλως είμαι από παιδί στον Εργοτέλη.
Αν δεν μπορώ να διεκπεραιώσω κάτι δεν το αναλαμβάνω.
Δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι υπό αυτές τις συνθήκες θα είμαι σε θέση να προχωρήσω.
Καλό θα είναι να γνωρίζουν όλοι από τώρα ότι τον ερχόμενο Ιούνιο εάν δεν έχει αλλάξει η κατάσταση είναι πιθανό να βρεθούμε σε ταραχώδεις Γενικές Συνελεύσεις,
Η ομάδα αν βρει το δρόμο της θα δημιουργήσει μόνη της τη δυναμική της.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και αυτό αποδείχθηκε φέτος»
-Τέτοιες κινήσεις συνήθως δημιουργούν συσπείρωση και αφύπνιση. Αυτό δεν φαίνεται να λειτούργησε στον Εργοτέλη.
«Μπορεί να μην είναι η ευθύνη μόνο των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω από την ομάδα. Ίσως εμείς και να μην δώσαμε να καταλάβουν σωστά ποιες είναι οι ανάγκες»
-Θέλω να μιλήσουμε και για το μεθεπόμενο βήμα. Έχετε μιλήσει για τα παθήματα που πρέπει να γίνονται μαθήματα. Όταν θα έρθει η στιγμή που ο Εργοτέλης θα πρέπει να ξαναγίνει Α.Ε., πέρα από το κόστος που συνεπάγεται η συμμετοχή μιας χρονιάς στις επαγγελματικές κατηγορίες, θα ξαναβρεθεί μπροστά του το ήμισυ των χρεών που έχουν δημιουργηθεί και στην προκειμένη περίπτωση είναι 400.000 ευρώ.
«Όλα αυτά είναι προβλήματα αν τα αντιμετωπίσεις με την κλασσική έννοια.
Πρώτα από όλα δεν είμαι καθόλου βέβαιος εάν κάποιος θα ήταν υπερήφανος στην περίπτωση που η ομάδα αγωνίζονταν φέτος σε ένα πρωτάθλημα όπως αυτή η Super League 2.
Δεν ξέρω πως θα είναι τα πράγματα σε 2 – 3 χρόνια όταν λογικά θα τεθεί ένα τέτοιο θέμα για τον Εργοτέλη.
Πως θα είναι τότε οι νομικές συνθήκες.
Μπορεί η FIFA να έχει αλλάξει τις αποφάσεις της και μια ομάδα να μπορεί να λάβει μέρος σε επαγγελματικές κατηγορίες απαλλαγμένη από τα χρέη των προηγούμενων ετών»
-Φοβάστε μήπως προϊόντος του χρόνου να προκύψουν οφειλές που έως τώρα μπορεί να αγνοείτε;
«Βέβαια. Αυτό μπορεί να ισχύσει, όμως έχουμε λίγο έως πολύ εικόνα για το τι χρέη άφησε η ΠΑΕ του Μάγκεντ Σάμι.
Ότι υπήρχε από την προηγούμενη ΠΑΕ που η FIFA επέτρεπε να διεκδικηθεί εμφανίστηκε με τον Γκόγκιτς, τον Λεάλ και ένα – δύο άλλους που διεκδίκησαν χρήματα από την ΠΑΕ επί προεδρίας Παπουτσάκη.
Το βήμα όμως αυτό όταν έρθει η ώρα θα το κάνουμε με μεγάλη προσοχή.
Θα το κάνουμε όταν η κατάσταση θα είναι βιώσιμη και εξασφαλισμένη. Δεν θα γίνει τυχαία. Αλλιώς θα ξαναβρεθούμε στις τοπικές κατηγορίες.
Όταν βρεθεί η ευκαιρία θα πρέπει να έχει διαμορφωθεί η κατάσταση για να μπορούμε να παραμείνουμε. Δεν έχει νόημα να ανεβοκατεβαίνουμε.
Για παράδειγμα ο Ιωνικός πριν δύο χρόνια μας είχε κερδίσει σε εκείνο το παιχνίδι ντροπή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, και φέτος μπορεί να βρεθεί στο τοπικό»
-Το θέμα είναι να μην υπάρχει ένας χαρακτήρας ματαιότητας σε αυτή τη διαδικασία. Ιστορικές ομάδες ταλαιπωρούνται και δεν μπορούν να βρεθούν στο προσκήνιο λόγω χρεών. Φοβάστε ότι όταν έρθει η στιγμή να διεκδικηθεί αγωνιστικά η άνοδος σε επαγγελματική κατηγορία δεν θα μπορεί να υποστηριχτεί οικονομικά;
«Αυτός ο προβληματισμός αφορά οριακές συνθήκες. Αν είσαι σε θέση να κρατήσεις στη Γ’ Εθνική τους ποδοσφαιριστές που καλούν οι «σειρήνες» των άλλων ομάδων, σημαίνει ότι έχεις αποφασίσει να κάνεις το επόμενο βήμα.
Όταν θα νιώθουμε τις δυνάμεις μας ικανές για να βγούμε σε επαγγελματικές κατηγορίες σημαίνει ότι θα έχουμε τις δυνατότητες και το χρέος να καλύψουμε και να στηρίξουμε την ομάδα.
Αυτό όμως συνδέεται άμεσα με την βελτίωση της κατάστασης στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Δεν είναι βιώσιμο το μοντέλο της Super League 2.
Είναι ντροπή αυτό που συμβαίνει. Να χρειάζεται 1,5 εκ. ευρώ μια ομάδα για να παραμείνει στην κατηγορία και να έχει έσοδα 100.000. Αυτό δημιουργεί τραγικά γεγονότα.
Εμείς δεν θέλουμε να είμαστε εκεί. Όταν η Πολιτεία αποφασίσει να εξυγιάνει το ποδόσφαιρο, τότε ο Εργοτέλης θα είναι πρώτος που θα μπορεί να το κάνει.
Πρέπει να αλλάξει συνολικά η φιλοσοφία του ποδοσφαίρου»
-Που θα κριθεί το μέλλον του συλλόγου;
«Το καλοκαίρι θα κριθεί το μέλλον του συλλόγου. Το λέω και το εννοώ. Είναι κομβικό σημείο. Η επανεκκίνηση πρέπει να γίνει ουσιαστικά και με ανοδική πορεία. Αλλιώς είναι συντήρηση, και φθορά. Αν δεν βρούμε τους δρόμους να τρέξουμε το πρότζεκτ δημιουργώντας τη δυναμική για την επόμενη μέρα, το πράγμα θα υποχωρήσει και θα βρεθούμε σε ένα τέλμα που έχουμε ζήσει στο παρελθόν.
Θα πρέπει να είμαστε παρόντες. Δεν μπορώ να εγγυηθώ σε κανέναν ότι θα υπάρχει επόμενη μέρα αν και αυτός δεν είναι κοντά. Δεν μπορώ πλέον ούτε μόνος μου, ούτε με 3 – 4 ανθρώπους που είναι δίπλα μου να σηκώσουμε το βάρος. Θα πρέπει να προστρέξουν και άλλοι, αν θέλουμε η πρώτη ομάδα να προχωρήσει και να πάει προς τα πάνω.
Διαφορετικά όλο το οικοδόμημα θα κινδυνέψει.
Κάνω έκκληση σε όσους νομίζουν ότι αγαπάνε την ομάδα.
Η συνέχεια δεν είναι καθόλου δεδομένη.
Υπό τις τωρινές συνθήκες τον Ιούνιο θα πω ότι ολοκλήρωσα τη θητεία μου».