Νικος Προυφας: «Με την ιδια φιλοσοφια του χρονου στην Pre – League»

Ο προπονητής της γυναικείας ομάδας βόλεϊ του ΟΦΗ και επικεφαλής των αναπτυξιακών τμημάτων του σωματείου Νίκος Προύφας ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Στρογγυλή Θεά» του Crete2day, και αναφέρθηκε στο ιστορικό επίτευγμα της κατάκτησης του πρωταθλήματος της Α2, και της ανόδου στην Pre League.

Μαζί του και δύο αθλήτριες της ομάδας η Εύα Πρινιωτάκη και η Ανεζίνα Κοζωνάκη οι οποίες μίλησαν για την θριαμβευτική φετινή παρουσία, και τις προκλήσεις του μέλλοντος.

Ο προπονητής και οι παίκτριες του ΟΦΗ μεταξύ άλλων ανέφεραν:

-Για την «έκρηξη» επιτυχιών του ΟΦΗ στο τμήμα βόλεϊ:

Ν. Προύφας: «Η διοίκηση έχει τεχνογνωσία, διατηρώντας σε υψηλό επίπεδο το ανδρικό τμήμα τα τελευταία χρόνια. Γνωρίζει τι χρειάζεται μια ομάδα για να περάσει σε υψηλότερο επίπεδο.

Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την ομάδα, πριν 4 χρόνια είχα πει στη διοίκηση ότι πιστεύω πολύ στο υλικό που υπάρχει στην Κρήτη. Σε αυτό το δεδομένο, στηριχτήκαμε κυρίως αυτό το διάστημα.  Δεν θέλαμε να γίνουμε «πυροτέχνημα». Κάθε χρόνο πηγαίναμε βήμα – βήμα. Όσο προχωρούσαμε στη συνέχεια, ήρθαν αθλήτριες που βοήθησαν με την εμπειρία και την ποιότητα τους.

Δεν είχαμε θέσει ως στόχο την άνοδο, όμως σίγουρα είχαμε καταλάβει ότι είχαμε μια πολύ καλή ομάδα, που στηριζόταν σε ποιότητα, ταλέντο αλλά και δίψα για διάκριση. Ήταν ένα τεράστιο κίνητρο για όλους μας»

-Για το πώς βίωσαν τη φετινή χρονιά της ανόδου:

Εύη Πρινιωτάκη: «Αρχικός στόχος μας ήταν να φτάσουμε στην τετράδα. Ήρθαν καινούριες παίκτριες αλλά βρεθήκαμε με τον καιρό. Υποστηρίζαμε η μία την άλλη, και αυτό φάνηκε και στα παιχνίδια. Το θέλαμε και το κάναμε. Οι τελικοί ήταν πολύ δυνατοί, όμως καταφέραμε και πήραμε αυτό που θέλαμε»

Αν. Κοζωνάκη: «Ήταν πολύ δυνατή χρονιά, με πολύ ένταση. Η ομάδα «δέθηκε» πολύ, και μπορέσαμε να καταφέρουμε τους στόχους μας. Ήταν ομαδική προσπάθεια. Δεν θυμάμαι καμία να ξεχώρισε ατομικά. Χαίρομαι που πετύχαμε το στόχο μας και σηκώσαμε την κούπα»

-Για την πορεία τους στο χώρο:

Αν. Κοζωνάκη: «Ξεκίνησα από πολύ μικρή σε μια τοπική ομάδα των Χανίων. Δεν επέλεξα εγώ το άθλημα. Με είδε ένας προπονητής σε σχολικούς αγώνες, μου είπε να ασχοληθώ με το βόλεϊ, οι γονείς μου δέχτηκαν και έτσι ξεκίνησα, με πολύ υπομονή και επιμονή. Στην πορεία αγάπησα το άθλημα. Υπήρχαν σκαμπανεβάσματα. Πέρασαν προπονητές που με έκαναν να σκεφτώ να το αφήσω, αλλά δεν τα παράτησα ποτέ. Η ημέρα που μου έστειλε μήνυμα ο κόουτς για να έρθω στον ΟΦΗ ήταν από τις πιο χαρούμενες της ζωής μου. Χαίρομαι που έχω φτάσει μέχρι εδώ, και ξέρω ότι θα αντέξω κι άλλο»

Εύη Πρινιωτάκη: «Άρχισα το βόλεϊ πριν 11 χρόνια όταν πήγαινα στη Δευτέρα δημοτικού. Ήμουν στη ΓΕΗ με τον κόουτς και όταν αποφάσισε να φύγει τον ακολούθησα. Μετά πήγα στην Εθνική ομάδα, και συμμετείχα σε αρκετές διοργανώσεις. Πήραμε την πρώτη θέση στο Βαλκαινικό Κύπελλο, και την τρίτη στο Πανευρωπαϊκό. Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι έχουμε ανέβει στην Pre League. Έχω πει στην οικογένεια μου ότι θα το συνειδητοποιήσω όταν παίξουμε τον πρώτο αγώνα»

-Για την διαδρομή της προηγούμενης τετραετίας και την φιλοσοφία του ΟΦΗ:

Ν. Προύφας: «Πριν τέσσερα χρόνια με είχε πλησιάσει ο Γενικός Αρχηγός του τμήματος ο κ. Ζλατιλίδης, προτείνοντας μου να αναλάβω την γυναικεία ομάδα. Το πλάνο μου ήταν να πάμε βήμα – βήμα. Ξέραμε ότι ο πρόεδρος ήθελε και μπορούσε να στηρίξει αυτό το πλάνο. Αρκετές αθλήτριες, με τους γονείς τους με εμπιστεύονταν και ήρθαν στον ΟΦΗ. Δημιουργήσαμε μια πολύ νεανική ομάδα. Καταφέραμε τους στόχους μας, και σταδιακά όλα άρχισαν να παίρνουν το δρόμο τους. Ανεβήκαμε κατηγορία, και πήραμε αναπτυξιακά πρωταθλήματα. Σε 4 χρόνια έχουμε πάρει 12 τίτλους στους 16 που θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε. Τρεις στις Γυναίκες, δύο Κύπελλα, τρία Νεανίδων, δύο Κορασίδων, και δύο Παγκορασίδων.

Περισσότερο ο στόχος μας ήταν να δώσουμε κίνητρο και όραμα σε ταλαντούχα παιδιά να ακολουθήσουν αυτό που είχαμε στο μυαλό μας, και το καταφέραμε. «Χτύπησαν την πόρτα μας» αρκετά παιδιά, που ήθελαν να τα βοηθήσουμε. Βοήθησαν κι αυτά και έτσι πήγαμε στο επόμενο επίπεδο.

Όταν ανεβήκαμε στην Α2 δεν «μεγαλοπιαστήκαμε». Είχαμε τα πόδια μας στη γη, συνεχίσαμε με το ίδιο σκεπτικό, και δικαιωθήκαμε. Ήρθε η φετινή χρονιά, και με τις κατάλληλες κινήσεις και με έμπειρα παιδιά που έχουν αγωνιστεί στην Κρήτη, μπήκε το «φιτίλι» για να κάνουμε την πορεία που κάναμε»

-Για τις στιγμές που ξεχώρισαν τη φετινή χρονιά, πέραν των τελικών με την Αργυρούπολη:

Αν. Κοζωνάκη: «Ήταν μια δύσκολη χρονιά τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχικά. Οι προπονήσεις ήταν πολύ απαιτητικές. Ήθελα όμως να αποδείξω ότι θα τα καταφέρω. Πιο πολύ σε μένα και μετά στους δικούς μου ανθρώπους. Υπήρχε τρομερό δέσιμο με όλα τα κορίτσια.

Μπαίναμε με τσαμπουκά, και πολύ αισιοδοξία σε κάθε παιχνίδι. Υπήρχαν σκαμπανεβάσματα, αλλά τα συζητούσαμε και τα ξεπερνούσαμε»

Εύη Πρινιωτάκη: «Από όλο αυτό το ταξίδι έχω κρατήσει τις στιγμές με όλες τις συμπαίκτριες. Τις αποστολές στα καράβια, τα παιχνίδια γνώσεων με τον κόουτς. Στα παιχνίδια μπορεί να υπήρχε κάποια στιγμή εκνευρισμός, αλλά πάντα παίζαμε το παιχνίδι μας και βλέπαμε μπροστά».

Ν. Προύφας: «Θα σταθώ σε δύο στιγμές. Σε μια ήττα της ομάδας που μου έδωσε φτερά. Μιλάω για το παιχνίδι του Κυπέλλου με τη Θέτιδα, με μια ομάδα που ήταν στην 5^η θέση της Α1 Γυναικών.

Τα κορίτσια έδειξαν τέτοιο πρόσωπο που «υποχρέωσαν» τον αντίπαλο μας να παίζει και με τις τέσσερις ξένες παίκτριες. Ήμασταν άκρως ανταγωνιστικοί και παρότι χάσαμε είπα στις αθλήτριες μου, και μου το είπαν κι αυτές, ότι μπορούμε να κερδίσουμε οποιονδήποτε. Ότι δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν. Η συγκεκριμένη ήττα μας έδωσε «φτερά». Μετά από αυτό το παιχνίδι κάναμε μόνο μια ήττα στο Φοίβο, και μια στην Αργυρούπολη.

Η δεύτερη στιγμή ήταν το παιχνίδι των Νεανίδων με τον Ολυμπιακό. Βρεθήκαμε να χάνουμε, αλλά το γυρίσαμε παίρνοντας τη νίκη με 3 – 2. Αυτά τα παιχνίδια μας έδωσαν την ψυχολογική ώθηση, για να έχουμε επιμονή, υπομονή και κυρίως πίστη στις δυνάμεις μας, για να καταφέρουμε το στόχο μας».

-Για την ύπαρξη και την αξιοποίηση ταλέντων στην Κρήτη:

Ν. Προύφας: «Είμαι πεπεισμένος για αυτό. Πιστεύω στο ταλέντο που υπάρχει στην Κρήτη. Ο ΟΦΗ κατάφερε να αναδείξει αυτά τα ταλέντα. Αυτός είναι ο στόχος μας, και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Θα δούμε που θα μας βγάλει. Είμαι πολύ αισιόδοξος τόσο για το μέλλον της ομάδας, όσο και για το μέλλον αυτών των παιδιών, αλλά και αυτών που έρχονται από πίσω.

Δεν μπορεί να είναι τυχαίες οι επιτυχίες των τελευταίων χρόνων.

Με χαροποιούν ιδιαίτερα τα μηνύματα που παίρνω από όλη την Ελλάδα. Από προπονητές, φιλάθλους, αθλητές και αθλήτριες. Ο κόσμος έχει αγαπήσει αυτήν την ομάδα»

-Για το που κρίθηκε η άνοδος:

Ν. Προύφας: «Είμαστε πλήρης ομάδα. Δεν στηριζόμασταν σε μία παίκτρια. Υπήρχε αρμονική συνεργασία των αθλητριών, και δεν είχαμε κενό σε καμία θέση. Σε κάθε παιχνίδι έβγαινε διαφορετική πρωταγωνίστρια. Ήμασταν «γεμάτη» ομάδα.

Το ταλέντο, ο ενθουσιασμός, σε συνδυασμό με την εμπειρία κάποιων αθλητριών και την πολύ καλή ψυχολογία έφεραν το αποτέλεσμα που επιδιώκαμε»

-Για τα παιχνίδια με την Αργυρούπολη:

Αν. Κοζωνάκη: «Στον πρώτο τελικό είχαμε πει να τα δώσουμε όλα, και κερδίσαμε 3 – 1. Μετά θέλαμε να σηκώσουμε την κούπα στην έδρα τους, όμως χάσαμε.

Στον τρίτο αγώνα ήμουν 99% σίγουρη ότι θα κερδίζαμε»

Εύη Πρινιωτάκη: «Είχα πολύ άγχος. Μόνο στο παιχνίδι με την Εθνική είχα νιώσει το ίδιο. Όταν όμως μπήκα στο γήπεδο, τα ξέχασα όλα. Δεν υπήρχε στο μυαλό μας η σκέψη ότι θα χάναμε. Στον αθλητισμό αυτός που πάει μπροστά είναι αυτός που θα έχει τα «δόντια», να περάσει στα δύσκολα μπροστά»

-Για τα όνειρα που κάνουν:

Αν. Κοζωνάκη: «Όνειρο μου είναι να παίξω στην Εθνική. Αν δεν το καταφέρω δεν θα έχω τελειώσει ακόμα με το βόλεϊ. Θέλω επίσης να είμαι με τον ΟΦΗ στην Α1 κατηγορία»

Εύη Πρινιωτάκη: «Το όνειρο μου ήταν να παίξω στην Εθνική και το κατάφερα. Τώρα ο επόμενος στόχος είναι να παίξω στον Ολυμπιακό».

-Για το που πρέπει να εστιάσει ο ΟΦΗ στη συνέχεια:

Ν. Προύφας: «Ο δρόμος είναι δύσκολος, αλλά οι βάσεις έχουν μπει. Πρέπει να συνεχίσουμε με το ίδιο σκεπτικό. Ούτε φοβόμαστε τις νέες ευθύνες, ούτε αγχωνόμαστε. Αισθανόμαστε πολύ καλά. Γίνονται οι σωστές κινήσεις όπου χρειαστεί. Και πέρυσι έγιναν σωστές κινήσεις, ενώ το ίδιο θα γίνει και φέτος. Πλέον παίκτριες από όλη την Ελλάδα θέλουν να γίνουν μέλη του ΟΦΗ. Όπως φέτος ήρθαν αθλήτριες που έβλεπαν την εξέλιξη που γίνεται στην ομάδα, έτσι θα γίνει και του χρόνου.

Θέλω επίσης να πω ότι όπως στην ομάδα υπάρχουν νέα παιδιά όπως η Εύη και η Ανεζίνα, υπάρχουν και αθλήτριες εγνωσμένης αξίας που αποφάσισαν να έρθουν και να αγωνιστούν σε μια ομάδα που έπαιζε σε χαμηλότερη κατηγορία από αυτή που είχαν συνηθίσει να παίζουν. Αυτό είναι τεράστιο κέρδος.

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα, με αθλήτρια που έχει παίξει σε ψηλές κατηγορίες αρκετά χρόνια, επέστρεψε εδώ, και έπαιζε για ένα δύο πόντους, με πάθος 18χρονης. Μιλάω για την Εύα Γαραζανάκη. Εκτιμάμε πολύ αυτά τα παιδιά που βάζουν το «εγώ» τους, κάτω από την ομάδα. Αυτό είναι ένα μυστικό για να υλοποιήσουμε τους στόχους μας.

Η αρχηγός μας η Μαρτίνα (Γκουασταβίνο) που ήρθε από την Αργεντινή, βοήθησε πολύ το τμήμα όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και σε επίπεδο νοοτροπίας.

Θα ήθελα να αναφερθώ επίσης στην Αντωνία Γεωργοπούλου που είναι σαν «μητέρα» του τμήματος, και είναι «εκεί» για οτιδήποτε πρόβλημα προκύψει»