Γιαννης Καλμαζιδης: «Το οραμα μου για τον ΟΦΗ»
Ο προπονητής βόλεϊ του ΟΦΗ Γιάννης Καλμαζίδης ήταν φιλοξενούμενος στην εκπομπή «Στρογγυλή Θεά» του Crete2day, σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης που σας παρουσιάζουμε.
Η συζήτηση ξεκίνησε με τον τελευταίο εντός έδρας αγώνα με τον Ολυμπιακό, με την κρητική ομάδα να παρουσιάζεται αξιόμαχη, γνωρίζοντας τελικά την ήττα με 3 – 1.
«Παίξαμε κόντρα σε μια ομάδα που είναι κυρίαρχη τα τελευταία χρόνια. Όταν παίζεις τέτοια παιχνίδια έχεις μόνο να κερδίσεις. Ήταν ένας χρήσιμος και καλός αγώνας, παρά το ότι δεν μπορούσαμε να πάρουμε κάτι παραπάνω. Ήμασταν κοντά στο να πάρουμε το πρώτο σετ, πήραμε το τρίτο αλλά ο Ολυμπιακός δεν είναι τυχαία ομάδα»
-Ο ΟΦΗ ζει φέτος τις κορυφαίες στιγμές της ιστορίας του. Κάνει μεγάλα παιχνίδια, κάποια από αυτά απέναντι σε μεγάλες δυνάμεις του χώρου τα κερδίζει όπως συνέβη με τον ΠΑΟΚ. Διεκδίκησε τη συμμετοχή του στον τελικό μιας εγχώριας διοργάνωσης. Η ομάδα έχει φτάσει στα όρια της;
«Αυτό είναι το ζητούμενο για κάθε προπονητή. Να παίζει η ομάδα στα μέγιστα. Μέχρι εκεί που μπορεί. Είναι κέρδος γιατί έτσι εξελίσσεται και ο αθλητής και η ομάδα. Μερικές φορές αυτό φτάνει για να πάρεις τη νίκη, και κάποιες άλλες όχι γιατί ο αντίπαλος έχει πληρέστερο ρόστερ.
Είμαι πολύ χαρούμενος με την πορεία μας. Όλα τα παιχνίδια μας σε γενικές γραμμές ήταν καλά. Υπήρχαν ένα – δύο σημεία που δεν καταφέραμε να έχουμε ανάλογη απόδοση. Θα μπορούσαμε να κερδίσουμε το τελευταίο παιχνίδι που παίξαμε με τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη.
Αυτά θα συμβαίνουν όμως πάντα»
-Έχετε μια επίζηλη καριέρα, με πρωταθλήματα και κύπελλα, ατομικές και συλλογικές διακρίσεις με τις κορυφαίες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος και διεθνείς περγαμηνές. Τον ΟΦΗ πώς τον αντιλαμβάνεστε σε αυτό το παλμαρέ; Τι ψάχνατε, και γιατί αποδεχτήκατε την πρόταση που σας έγινε από τον κ. Γιάννη Δανδάλη;
«Είναι μια ερώτηση που μου την έχουν κάνει πολλοί. Δόξα τω Θεό είμαι τυχερός που βρέθηκα σε καλές καταστάσεις τόσο ως αθλητής, όσο και σαν προπονητής.
Κάναμε μια κουβέντα με τους ανθρώπους του ΟΦΗ. Αρχικά δεν το είχα σκεφτεί. Μετά το δούλεψα στο μυαλό μου. Μου αρέσουν οι καταστάσεις που υπάρχει πλάνο, φιλοδοξία, αγάπη για αυτό που κάνεις, σε συνδυασμός με το «χτίσιμο» και τη δημιουργία. Το εύκολο είναι να πας σε μια ομάδα με γεμάτο ρόστερ, που θα τα βρεις όλα έτοιμα.
Η πρόταση του ΟΦΗ μου έκανε ένα διαφορετικό «κλικ». Ειδικά όταν υπάρχουν άνθρωποι που σου δείχνουν ότι αγαπάνε αυτό που κάνουν για χρόνια όπως ο κ. Δανδάλης, ο κ. Ζλατιλίδης, και όσοι είναι γύρω από την ομάδα»
-Στον ΟΦΗ βρήκατε αυτό που ψάχνατε;
«Βρήκα περίπου αυτό που είχα υπολογίσει. Θέλω πάντα να βελτιώνω καταστάσεις είτε αυτό έχει να κάνει με τους αθλητές, είτε με τη δομή της ομάδας.
Αν υπάρχει θετική σκέψη, και θέληση από όλους μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Είμαστε μακριά από αυτό που έχω στο μυαλό μου. Βλέπουμε πώς λειτουργούν οι ομάδες όπως ο Ολυμπιακός. Έχω περάσει από εκεί τέσσερα χρόνια και ξέρω τι χρειάζεται. Δεν μπορούμε να έχουμε το ίδιο μπάτζετ , όμως μπορούμε να φτιάξουμε τη δομή και όλα όσα πρέπει να υπάρχουν σε μια ομάδα»
-Τι έχετε στο μυαλό σας για τον ΟΦΗ. Τι θέλετε να φτιάξετε, και ποια κατάσταση να προσεγγίσει, ούτως ώστε να είσαι ευχαριστημένος;
«Πιστεύω ότι ο ΟΦΗ και γενικότερα η Κρήτη δικαιούται κάτι παραπάνω στον αθλητισμό και ειδικότερα στο χώρο του βόλεϊ.
Η Κρήτη έχει οικονομική και πολιτιστική δύναμη.
Κάνουμε το ξεκίνημα για να τραβήξουμε το ενδιαφέρον του κόσμου. Είτε με παιδιά που θα ασχοληθούν με το βόλεϊ, είτε με ανθρώπους που θα έρθουν να βοηθήσουν επενδύοντας.
Πιστεύω ότι υπάρχουν τεράστια περιθώρια σε αυτόν τον τομέα»
-Θέλετε να κινητοποιήσετε δυνάμεις;
«Υπάρχει η δυνατότητα για αυτό. Δεν έχω ζήσει στην Κρήτη αλλά πιστεύω ότι υπάρχει. Το να φτάσεις στην κορυφή παίρνοντας ένα πρωτάθλημα ή ένα κύπελλο είναι κάτι που το έχω ζήσει, όμως κάτι τέτοιο πρέπει να έχει συνέχεια και στο μέλλον. Να έρχονται παιδιά στις Ακαδημίες»
-Η Ανάπτυξη συνεπάγεται χρήματα. Ο Γιάννης Δανδάλης έχει πει ότι δεν έχει προσεγγίσει ακόμα το όνειρο του στον ΟΦΗ, αλλά είναι μόνος του
«Το κομμάτι του πρωταθλητισμού, χρειάζεται οπωσδήποτε χρήματα, αλλά το βόλεϊ δεν χρειάζεται τα πολύ μεγάλα ποσά όπως π.χ. το μπάσκετ που για να χτυπήσεις τον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό χρειάζονται δεκάδες εκατομμύρια.
Ας γυρίσουμε όμως στο κομμάτι με τις υποδομές. Αυτό θα συντηρείται αυτόματα. Από τα παιδιά που θα θέλουν να έρχονται και να παίξουν στην ομάδα, ενώ κάποια από αυτά θα μπορέσουν στο μέλλον να αγωνιστούν σε επίπεδο ανδρών»
-Ο ΟΦΗ έχει «πιάσει το ταβάνι του»;
«Στον αθλητισμό πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Αν δεν βελτιώνεσαι γίνεσαι χειρότερος. Πρέπει να κυνηγάς το καλύτερο συνέχεια. Σίγουρα έχουμε περιθώρια να παίξουμε καλύτερα, και να πάρουμε καλύτερα αποτελέσματα. Είναι βέβαια δύσκολο, υπάρχουν οι αντίπαλοι και πρέπει να μη βρεθείς σε δύσκολη θέση λόγω τραυματισμών»
-Υπάρχει κάτι που σας προβληματίζει;
«Πάντα υπάρχει ο φόβος των τραυματισμών, και αν δεν τους αποφύγουμε θέλουμε τους πιο ήπιους. Το ρόστερ μας δεν είναι πολύ «βαθύ.
Δεν υπάρχει κάτι άλλο που να με προβληματίζει. Είμαστε καλά μεταξύ μας»
-Φαίνεται ότι υπάρχει καλό κλίμα, θετική ενέργεια.
«Σίγουρα το καλό κλίμα είναι πολύ σημαντικό.
Πρέπει βέβαια όλοι να γνωρίζουν ότι εμείς, τόσο σαν προπονητές όσο σαν και αθλητές έχουμε γαλουχηθεί για να δουλεύουμε υπό μεγάλη πίεση και αυτή βγάζει νεύρα και αντιδράσεις που πρέπει να εκτονώνονται.
Είναι σαν μία χύτρα. Δεν θέλουμε να σκάσει. Υπάρχουν εντάσεις και στις προπονήσεις και στα παιχνίδια, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο. Τις ξεχνάμε μετά από δέκα λεπτά, γιατί όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο»
-Προφανώς οι διαφορές με τις ομάδες που είχαν στόχο το πρωτάθλημα και είχατε δουλέψει στο πρόσφατο παρελθόν είναι μεγάλες. Πώς βιώνεις αυτή την αλλαγή, σε αυτό το σκηνικό αλλαγής στόχων;
«Δεν είναι ωραίο όταν χάνεις. Έχουμε παίξει 12 παιχνίδια και έχουμε χάσει τα περισσότερα. Όταν στοχεύεις το πρωτάθλημα συμβαίνει το αντίθετο. Θέλω να εξελίσσω τους αθλητές. Αν οι παίκτες και η ομάδα κάνουν το κάτι παραπάνω ο προπονητής έχει πετύχει σε ένα μεγάλο κομμάτι της δουλειάς του.
Το αν αυτό φτάνει για κάτι περισσότερο θα κριθεί και από το τι κάνουν οι υπόλοιποι»
-Αν σας ζητούσα να μου σκιαγραφήσετε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του ΟΦΗ τι θα λέγατε;
«Δεν υπάρχουν πράγματα που μπορείς πλέον να κρύψεις. Έχουμε μια ισορροπημένη ομάδα. Το στήσιμο είναι σωστό, για αυτό έχουμε αυτή την εικόνα, και τα παιδιά βγάζουν αυτό που μπορούν.
Αυτή είναι η δύναμη μας. Παίζουμε καλή άμυνα. Ίσως υστερούμε λίγο στην επίθεση. Το δουλεύουμε όμως»
-Έχει μικρύνει η απόσταση με τις παραδοσιακά μεγάλες δυνάμεις στο χώρο;
«Φέτος βλέπω μια διαφορετική κατάσταση από τις προηγούμενες χρονιές. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ξεχωρίζουν. Οι υπόλοιπες ομάδες είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο. Τα προηγούμενα χρόνια οι ομάδες που ξεχώριζαν ήταν περισσότερες»
-Για την παρουσία του κόσμου του ΟΦΗ θα ήθελα την τοποθέτηση σας
«Όταν έρχεται πολύς κόσμος όπως συνέβη στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό μας δίνει βοήθεια και ώθηση. Σε γενικές γραμμές πάντως περίμενα περισσότερο κόσμο, και θέλουμε να φέρουμε περισσότερο στο άθλημα.
Να μεγαλώσουμε την «οικογένεια». Να έρθουν να δουν βόλεϊ και άνθρωποι που δεν έχουν έρθει ξανά στο γήπεδο»
-Έχετε μεγαλώσει στη Σουηδία. Αφήσατε τον πολιτισμό της Βορείου Ευρώπης για να γνωρίσετε αυτόν της Μεσογείου. Τι διαφορές συναντήσατε;
«Πολύ μεγάλες. Αυτό έγινε το 1989, όταν ήμουν 21 ετών, και ήρθα μεταγραφή στην Ορεστιάδα που ήταν πολύ δυνατή ομάδα. Έτσι ξεκίνησε η καριέρα μου στην Ελλάδα.
Οι γονείς μου είναι Έλληνες αλλά η μητρική μου γλώσσα είναι η σουηδική»
-Ήσασταν διεθνής με την Σουηδία καταγράφοντας διακρίσεις
«Ξεκίνησα το βόλεϊ από 10 ετών. Η αδελφή μου είχε ασχοληθεί και με ώθησε να ασχοληθώ με το άθλημα. Ήμουν τυχερός που είχα έναν πολύ ικανό προπονητή ο οποίος μου έδωσε πάρα πολλά. Έπαιζα με την Sollentuna, μια ομάδα από ένα προάστειο της Στοκχόλμης, κατακτώντας το πρωτάθλημα.
Έπαιξα με την Εθνική ομάδα εφήβων για 2 – 3 χρόνια, και μετά στην Εθνική ανδρών με αρκετές διακρίσεις. Κορυφαίες ήταν η 2η θέση στο Πανευρωπαϊκό το 1989, και η συμμετοχή στους Ολλυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, την οποία θεωρώ κορυφαία διάκριση της αθλητικής μου ζωής. Ήταν σπουδαία εμπειρία»
-Με τον Ηρακλή φτάσατε δύο φορές στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 2005 και το 2006.
«Το 2005 στο φάιναλ – φορ που είχε γίνει στη Θεσσαλονίκη είχαμε παίξει στον ημιτελικό με τη Λοκομοτίβ Μπέλγκοροντ από τη Ρωσία που τότε ήταν η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης με τεράστιους παίκτες. Κερδίσαμε 3 – 2 σε ένα γεμάτο γήπεδο με 10 – 12.000 κόσμο. Τελειώσαμε αργά, πήγαμε στο ξενοδοχείο, αλλά δεν μπορέσαμε να κοιμηθούμε από την υπερένταση, και την επόμενη μέρα παίξαμε στον τελικού με την γαλλική Τουρ, και χάσαμε τον τίτλο.
Δεν είχαμε ξεκουραστεί. Ίσως και να υποτιμήσαμε την αντίπαλο μας, που δεν ήταν η πολύ δυνατή ομάδα. Μας πόνεσε πολύ.
Την επόμενη χρονιά ξαναπαίξαμε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στη Ρώμη απέναντι στην Σίσλεϋ που ήταν καλύτερη μας.
Ο Ηρακλής είχε κάνει καταπληκτική πορεία, έχοντας προκριθεί τέσσερις φορές σε φάιναλ – φορ»
-Η κορυφαία σας στιγμή ως αθλητής;
«Είναι πολλές οι στιγμές, και πολλές φορές δεν έχουν να κάνουν με τη θέση που τερματίζεις. Η πρώτη μου περίοδος στον ΠΑΟΚ είχε δύσκολες στιγμές σε οικονομικό επίπεδο, αλλά καταφέραμε και ήμασταν ανταγωνιστικοί. Υπάρχουν στιγμές που μετράνε πολύ αλλά δεν φαίνονται στο «παλμαρέ» των διακρίσεων».
- Τι κίνητρα μπορεί να υπάρχουν πλέον για έναν προπονητή που έχει κατακτήσει πρωταθλήματα, κύπελλα, ατομικές και συλλογικές διακρίσεις, και διεθνείς περγαμηνές; Υπάρχει απραγματοποίητος στόχος;
«Νομίζω ότι το κίνητρο να φτιάχνω και να δημιουργώ, σε μια ομάδα είναι αρκετό. Φυσικά οι εθνικές ομάδες αποτελούν δομές που σου δίνονται όλα τα όπλα και ο χρόνος για να δημιουργήσεις.
Στην Ελλάδα δεν δίνεται πίστωση χρόνου, όμως στον αθλητισμό χρειάζεται υπομονή και επιμονή.
Για να φτιάξει ένας προπονητής μια ομάδα στο βόλεϊ, και να δώσει την ταυτότητα που θέλει χρειάζεται 1,5 με 2 χρόνια.
Λειτουργούμε πολύ με το συναίσθημα που είναι μεν απαραίτητο στοιχείο στον αθλητισμό, αλλά δεν μπορείς να λειτουργείς μόνο με αυτό»
-Ποια είναι η πιο έντονη στιγμή που βιώσατε στην προπονητική σας καριέρα;
«Μια έντονη στιγμή ήταν με τον Ολυμπιακό σε μια χρονιά με αρκετά προβλήματα. Καταφέραμε όμως με νέους παίκτες, να πάρουμε το πρωτάθλημα.
Μια άλλη στιγμή ήταν το πρώτο «νταμπλ» του ΠΑΟΚ»
-Επιστρέφοντας στο όραμα σας για τον ΟΦΗ, πότε θα ήσασταν απόλυτα ευχαριστημένος;
«Με την είσοδο στην τετράδα. Όχι όμως για μια μόνο χρονιά, αλλά για είναι συνέχεια εκεί η ομάδα. Να ξέρουν όλοι ότι όταν θα ταξιδεύουν στην Κρήτη δεν θα επιστρέψουν εύκολα με τους βαθμούς.
Από εκεί και πέρα το σημαντικότερο είναι να «μεγαλώσει» το άθλημα εδώ. Να τραβήξουμε τα παιδιά στο γήπεδο. Να τα απομακρύνουμε από άλλες καταστάσεις, και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό»