"Μαχη" με το χρονο

Η πρώτη νίκη του ΟΦΗ στο φετινό πρωτάθλημα είχε ως κυρίαρχο στοιχείο την ανακούφιση.

Η ομάδα πήγε στο Βόλο χωρίς βαθμό, έχοντας παράλληλα «γράψει» δύο εμφανίσεις κακές, που δημιούργησαν στον κόσμο μια συναισθηματική φόρτιση.

Το τρίποντο, της επιτρέπει να κερδίσει χρόνο, πράγμα πολύτιμο στην παρούσα φάση, με αρκετές μονάδες να βρίσκονται εκτός δράσης λόγω τραυματισμών, ενώ και η αναμέτρηση στο «Πανθεσσαλικό» πρόσθεσε προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα, με τους Μεγιάδο και Ντίκο να μπαίνουν στη μακρά λίστα του «ιατρικού δελτίου».

Είναι σημαντικό γεγονός ότι ο τραυματισμένος ΟΦΗ – ρεαλιστικός και όχι κυνικός – δεν «υπέφερε» για να πάρει τους βαθμούς.

Ακόμα και όταν έμεινε με δέκα ποδοσφαιριστές.

Η άμυνα του διατήρησε το μηδέν χωρίς να υπερβάλλει.

Χωρίς να υποστεί «καταιγισμό» φάσεων και «αντεπίθεση διαρκείας» από τον αντίπαλο της.

Δεχόμενη «μέτρια» πίεση. Σχεδόν «τυπική».

Αυτό είναι κάτι που αν μη τι άλλο πρέπει να αναγνωριστεί.

Όπως και η για μια ακόμα φορά άριστη διαχείριση από τον Νίκο Νιόπλια του έμψυχου δυναμικού στο οποίο μπορεί αυτή τη στιγμή να υπολογίζει, με την αγωνιστική «αποψίλωση» που έχει υποστεί εξαιτίας των πολλών τραυματιών.

Ο ΟΦΗ κέρδισε, και περιμένει…

Περιμένει τον προσεχή αντίπαλο Παναιτωλικό.

Κυρίως όμως, περιμένει την επιστροφή των τραυματιών, την ολοκλήρωση του ρόστερ με την προσθήκη ενός σκόρερ, και την πλήρη ενσωμάτωση των μεταγραφικών του αποκτημάτων.

Πολλές οι αναμονές…

Εύλογο είναι ο κόσμος να διατηρεί και να εκφράζει προβληματισμούς.

Το «λήθαργο» άλλωστε, δεν κάνει ποτέ καλό.

Ούτε όμως και η συνεχόμενη ένταση.

Αυτά είναι αξιώματα. Που στο ποδόσφαιρο βρίσκουν πλήρη εφαρμογή.

Ο ΟΦΗ χρειάζεται συμπαράταξη και συναίνεση. Ιδιαίτερα σε αυτό το δύσκολο ξεκίνημα.

Αγωνιστικά είμαστε ακόμα σε μια μορφή «πρωτολειακή», και υποτυπώδη.

Οι ομάδες – κυρίως οι ομάδες κορυφής – κάνουν ακόμα μεταγραφές. Είναι άγνωστο τι εν τέλει θα παρουσιάσουν.

Ξαναγράφουμε ότι δεν μπορούμε, δεν γίνεται να ξέρουμε, πώς θα πάει αυτή η χρονιά.

Ακόμα δεν γνωρίζουμε τις δυνατότητες των ποδοσφαιριστών που ήρθαν στην ομάδα, ενώ υπάρχει και το – παντοτινό – ερώτημα για το αν αυτές θα απεικονιστούν στην πληρότητα τους, εντός του γηπέδου.

Ερώτημα που υπάρχει και παραμένει αναπάντητο για κάθε μεταγραφή.

Πρόβλεψη δεν μπορεί να γίνει.

Μόνο μια βεβαιότητα να διατυπωθεί.

Ότι με «μπρατσάρισμα» από τους φίλους του, θα γίνει λιγότερο δύσκολη αυτή η «μάχη» με το χρόνο, που αναγκαστικά πρέπει ο ΟΦΗ να αντιπαλέψει, ούτως ώστε να μπορέσει να δώσει στη συνέχεια στιγμές χαράς και δικαίωσης στους σε ΟΛΟΥΣ όσους τον αγαπάνε.

Με «πυξίδα» τη δημιουργία μιας ομάδας που δεν θα κινείται σε τροχιά προσωρινής ανόδου και παροδικών επιτυχιών, αλλά δημιουργίας και διάρκειας.

Μακριά από τυχαιότητες…